«ماهورا» ساخته حمید زرگرنژاد بعد از گذشت چند ماه از نمایش آن در جشنواره فیلم فجر، به تازگی روی پرده سینماها نشسته هست. فیلم اگر چه در وقت مناسب یعنی در جشنواره
فیلم «ماهورا» در جشنواره فیلم فجر کاملاً مورد بی مهری قرار گرفت
عبارات مهم : زندگی
«ماهورا» ساخته حمید زرگرنژاد بعد از گذشت چند ماه از نمایش آن در جشنواره فیلم فجر، به تازگی روی پرده سینماها نشسته هست. فیلم اگر چه در وقت مناسب یعنی در جشنواره فیلم دفاع مقدس و در هفته دفاع مقدس اکران نشده ولی موضوعی دارد راجع به همین دفاعی که زن و مرد ایرانی از فارس و عرب با ماجراهای باعشق و زندگی های راحت ارزش دوش به دوش هم آن را به عالی ترین شکل به انجام رساندند تا ذره ای از خاک وطنشان به دست بیگانه نیفتد.
دعوت به تماشای این فیلم، دعوت به تماشای قصه ای است که در آن مظلومیت یک طایفه به نمایش گذاشته شده؛ قوم و طایفه ای که کسی به آنها نگفته بود بجنگند و تنها حس وظیفه ارزش به وطنشان بود که سینه ارزش را ستبر کرد تا بمانند و بجنگند. فارس ها و اعراب سالیان سال است در کنار هم به مهربانی زندگی می کنند و ما خوزستانی ها شاید این را بهتر از هرکسی درک کرده باشیم که دوستانمان فارس و عرب و ترک و لر هستند و از این افتراق های قومی که این روزها بعضی به خبث طینت بر آن می کوبند، نداریم و نداشته ایم و ندیده ایم.
فارس ها و عرب هایی که داستان هایی نظیر «ماهورا» را در دل خود ساختند؛ داستان هایی که ماهورا فقط یکی از آن هاست. فیلم نیز بدون هر گونه شعار زدگی روی مسأله یکپارچگی اقوام در خوزستان تأکید می کند و پیش روی تماشاگر می گذارد. به گفته خود حمید زرگرنژاد «ماهورا» براساس فیلمی مستند از همین کارگردان به نام «حلقه در خاک» ساخته شده است که پیش تر این مستند در همین منطقه جغرافیایی یعنی هورالعظیم جلوی دوربین رفته بود و حالا ماهورا در قامت فیلمی نود دقیقه ای روایتی دلچسب و راحت دارد از روزهای اولی که جنگ شروع شده است بود و… زرگرنژاد که خودش خوزستانی است در روزهای آغازین اکران «ماهورا» در گفت و گو با «ایران» از فیلمش می گوید.
ایده ساخت فیلم ماهورا از کجا شکل گرفت و مراحل ساخت آن چقدر طول کشید؟
حدود ۱۰ سال پیش مستندی ساختم که ماهورا در واقع از دل همان داستان بیرون آمده هست. نوشتن فیلمنامه «ماهورا» چهارسال طول کشید و همزمان شد با حمله داعش و جنایت های یک داعشی به نام «ابوعایشه» که صحنه های فجیع و دلخراشی از کشتن مردم دست به دست می گشت و همین آدم گفته بود که خوزستان را هم بزودی می گیرم و جهت گرفتن خوزستان از مردم خود خوزستان کمک می گیرم. من خوزستانی هستم و با شنیدن این نقل، خونم بشدت به جوش آمده بود.
شما خودتان خوزستانی هستید و ما اهل این استان شاید بهتر از هر کسی می دانیم و لمس کرده ایم که در این خطه از خاک مملکت چه اتفاقاتی افتاده است و مردمش در چه فضایی زندگی کرده و چه مشکل ها کشیده اند. ولی همه ما در این استان، بدون توجه به قومیت و زبان و فرهنگمان ایستادیم و از وطنمان دفاع کردیم. صدام وقت کوتاهی می داد و می گفت شهر را خالی کنید تا موشک بزند و مردم زیر این ترساندن ها و آژیرهای خطر و موشک ها و حمله ها هشت سال زندگی کردند و جفاست که نادیده گرفته شوند. قوم عرب نشان داد در این هشت سال کنار خواهران و برادران فارس، با چه شهامتی با تفاوت های آیینی فرهنگی و زبانی ارزش از این خاک و زندگی که در آن داشتند دفاع کردند. چطور باید این ها را ندید؟ مثلاً سربازی را که در اتفاق تروریستی اهواز جان آن دختر را زیر رگبار گلوله نجات داد مگر کسی دستوری به او داده بود یا مگر وظیفه ای داشت؟ نه…
داستان ماهورا از روزهای اول جنگ شروع می شود. زمانی که خیلی ها نمی دانستند جنگی به وقوع پیوسته است…
بله دقیقاً درست هست. داستان در همان شش روز اول جنگ اتفاق می افتد که مردم اصلاً اطلاع ندارند که جنگی شروع شده است و دارند کار و زندگی ارزش را پیش می برند و طبق معمول درگیر زندگی هستند. فقط هنگامی که متوجه این اتفاق می شوند به این توجه نمی کنند که عرب زبان هستند یا فارس، برایشان فقط این مهم است که از خاک وطنشان دفاع کنند و هر کاری از دستشان برمی آید جهت کمک کردن به حفظ این خاک انجام می دهند. آنها حتی نمی دانند این جنگ چقدر طول خواهد کشید.
اتفاقاً توصیه همین جاست که این فیلم نه راجع به جنگ، که راجع به زندگی است…
بله اصلاً فیلم با یک صحنه عروسی شروع می شود و مردم آن وقت با مردم کشور عراق رفت و آمدها و پیوندهای فرهنگی و… داشتند. خیلی وقت ها می رفتند و از عراق لوازمی که نیاز داشتند را تأمین می کردند و هر دو طرف داشتند با عزت نفس زندگیشان را می کردند. بله این زندگی بود که جریان داشت و نه جنگ و باز هم هنگامی که جنگ شد زندگی اگر چه با مسئله روبه رو شد ولی ادامه داشت و به راه خود می رفت فقط هویتش عوض کردن کرده بود.
اما به عنوان مثال، علاقه که با جنگ از بین نمی رود. ساعد سهیلی نقش «امین بوعذار» که شخصیتی حقیقی است را بازی می کند. بوعذار پیش از جنگ مرغابی شکار می کند و جنگ که شروع می شود جهت حفاظت از خاکش، مثل مرغابی، دشمن شکار می کند. وسط همین جنگ است که می بینیم این قوم میهمان نواز تا چه حد و اندازه جلوی میهمان است و نیست خود را می گذارند و از او پذیرایی می کنند.
فیلم «ماهورا» در جشنواره فیلم فجر کاملاً مورد بی‌مهری قرار داده شد
لوکیشنی که شما جهت فیلمبرداری گزینش کردید، یعنی منطقه هور العظیم، لوکیشن بسیار بکری است که خودش انگار داستان ها در دل خود دارد… فیلمبرداری در این منطقه سخت نبود؟
به توصیه خوبی اشاره کردید. یک توصیه که در ساخت این فیلم جهت من مهم بود، نمایش و به تصویرکشیدن جغرافیای سرسبز خوزستان بود. کشوری به این حد قشنگ و سرسبز در خوزستانش هورالعظیم دارد. هورالعظیم که انگار با آدمی حرف می زند. من علاقه بسیاری به این منطقه دارم و متأسفانه علی رغم میل باطنی به علت پرسشها زیست محیطی این تالاب نتوانستم خیلی فیلمبرداری کنم و فقط توانستم گوشه هایی از آن را در قالب فیلمم نشان بدهم. همه این جا کنار هم هستند و از سالیان مدید این کنار هم بودن را بی توجه به رنگ چهره، و زبان و قوم عشیره تجربه کرده اند….
بله و این فیلم تأکید دارد که بدون هر گونه تن زدن به شعار روی این مسأله یکپارچگی اقوام در خوزستان تأکید داشته باشد…
کاملاً درست هست. خیلی ها خوشایندشان نیست که اقوام متفاوت در این سرزمین با اتحاد کامل در کنار هم زندگی می کنند و این فیلم تأکیدش روی مسأله خاک هست. خاک با تمام معنایی که از آن وطن و سرزمین مستفاد می شود.شما به بحث شعار اشاره کردید و توصیه جالبی در این مسأله وجود دارد. من قصد نداشتم شعار بدهم چون از شعار دادن اصلاً خوشم نمی آید. هنگامی که خود یک مسأله به روشنی تمام قابل لمس و مشاهده است بعد آیا باید آن را آنقدر بزرگ کرد و به آن شاخ و برگ داد که از واقعیت به دورش کرد؟ مثلاً ما در دوران مدرسه شعارهای مختلفی سر می دادیم و با زبان و لحن خاصی سر صف این شعارها را تکرار می کردیم. ولی داخل کلاس با همکلاسی هایمان به سادگی و با زبانی که جنس واقعی ما بود حرف می زدیم و از پرسشها سرنوشت صحبت می کردیم.
من جهت مردم سرزمینم فیلم ساختم. جهت مردمی که آن را باور دارند و اگر خودشان را جای شخصیت های فیلم بگذارند هیچ احساس غریبگی نخواهند کرد. راحت حرف زدن از سرزمینی که داستان های بسیار دارد و قهرمان های بسیار، واقعاً کار مشکل نیست. فقط باید همان چیزی را که می بینی تعریف کنی تا مخاطب هم شما را باور کند.
مخاطب آنقدر باهوش است که تفاوت فیلم گیشه پرکن را با فیلمی که دغدغه دارد و یک ایدئولوژی و اندیشه را انتقال یافته می کند می فهمد. چیزی که جهت من مهم است این وجه مهم از فیلم است که در فیلم «ماهورا» جنگ در سایه زندگی و علاقه و علاقه مردم نسبت به هم قرار گرفته هست. این فیلم می خواهد بگوید تمام ایرانی ها، با هر قومیت و نژاد و زبانی، مردمی صلح طلب، اهل زندگی و بانشاطی هستند و می دانند چیزی که با آن ها می ماند و ادامه دارد زندگی است…
و حرف آخر…
راستش را بخواهید فیلم ما در جشنواره فیلم فجر در برابر فیلم هایی شعارزده که اعتبار های ارگانی و نهادی فراوان داشتند کاملاً مورد بی مهری قرار داده شد و بعد از چندین ماه اکران شد. در واقع هنگامی که فیلم شما را در هفته دفاع مقدس و فیلم دفاع مقدس اکران نمی کنند دارند به شما پیامی می دهند.
انگار به وضوح به شما می گویند که ساخت فیلم در این حوزه فقط مختص همین ارگان ها و نهادهاست که پول زیادی در اختیارشان است و خودشان را صاحب سینمای دفاع مقدس می دانند.
به نوعی با این نادیده گرفتن ها به ما گفتند که حواستان باشد که پا توی کفش ما نکنید وگرنه شما را له می کنیم. ولی مورد نیاز می دانم که مردم را به دیدن فیلم «ماهورا» دعوت کنم.
این فیلم جهت آن ها ساخته شده است است و در واقع ادای دینی است به مردم سرزمینم. مردمی که هشت سال فارغ از هر برچسب و عنوان و نام قومی و قبیله ای کنار هم جنگیدند و داستان هایی پرشور از زندگی ارزش به ما رساندند و نادیده گرفتن آن ها بی انصافی است.
«ماهورا» ساخته حمید زرگرنژاد بعد از گذشت چند ماه از نمایش آن در جشنواره فیلم فجر، به تازگی روی پرده سینماها نشسته هست. فیلم اگر چه در وقت مناسب یعنی در جشنواره
روزنامه ایران
واژه های کلیدی: زندگی | داستان | داستان | خوزستان | جشنواره فیلم | اخبار فرهنگی و هنری
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...
